Hokjes denken

12-12-2016

Er gaat een mooi artikel uit het NRC rond in yogaland (al van een poosje terug). Met als kern: de om yoga heen gecreeërde lifestyle. Over de vercommercialisering van yoga is al vaker geschreven of kritiek op geuit. Over het hebben van dertig yogaleggings, het drinken van de juiste smoothies en grassappen, het dragen van de juiste shirts, het eten van superfoods, mooie tassen voor nog mooiere matten en op yoga retreat naar Ibiza. Yoga als een lifestyle. Een vercommercialiseerd iets wat niet 'des yoga's' is volgens de echte yogi of als flauwekul wordt beschouwd door de nuchtere Nederlander. Wat is dan wel 'des yoga's' vraag ik me af? Of normaal?

Oordelen, de wortel van een hoop ellende. Ben je een meer spirituele persoon als je één yogalegging hebt, die na elke les, gewassen met biologisch wasmiddel, aan de lijn hangt droog te wapperen, sober leeft, je niet waagt aan smoothies of ze alleen maakt op basis van in je eigen tuin verbouwde groente? En niet aan die hele commercie meedoet? Ben je een normalere nuchtere persoon als je in je gewone sportkleding naar yoga gaat en 'alleen maar meedoet' voor het gezondheidsvoordeel, of juist niet aan yoga doet en je ook niet met andere zweverige zaken bezighoudt, maar een sportschoolabonnement hebt. Of twee keer per week een rondje door het bos doet op je nieuwste model mountainbike? En zweert bij zes keer per week heerlijk aan de Hollandse aardappelen met veel jus en een grote lap vlees?

Oordelen, wegzetten, hokjes denken. Waar iemand zich goed bij voelt, de voorkeur aan geeft en geld aan besteedt, of juist niet aan besteedt, zegt niet altijd iets over hoe die persoon werkelijk is en in het leven staat. Zegt het iets over warmte, verbinding en er zijn voor een ander? Of zegt het vergelijken vooral iets over 'hoe ik het doe is het het beste'?

Houd je hart oordeelloos open.
En kijk voorbij uiterlijkheden, of ze je nu aanspreken of niet. Er is niet één waarheid of juiste manier. Tien leggings of eentje. Yoga of iets anders qua beweging. Wel of geen superfoods. Alleen vanuit werkelijke openheid kun je mensen zien zoals ze zijn. En respect hebben voor ieders eigen leven en bijbehorende keuzes. Ook al zou je ze zelf niet maken.