Zielsjezelf
 

Stef Bos zong het mooi: ‘Is dit nu later’?

Veel mensen komen, als ze volwassen zijn, op een punt dat ze zich bewust worden van het leven dat ze leiden. Hoe ziet het dagelijks leven eruit? Wie en wat ben je geworden? Welke verantwoordelijkheden zijn er, welke verwachtingen, welke moetens? Soms lijkt er te weinig tijd om alles te doen wat op onze ‘to-do-list’ staat en blijven veel dromen precies wat ze zijn: gewoon dromen. Als een soort wolkjes in ons hoofd die af en toe voorbij komen drijven. Totdat we opeens beseffen dat er weer zoveel tijd voorbij is gegaan en we bepaalde plannen

hadden waar we niets mee hebben gedaan.

 

Jaren terug volgde ik voor mijn werk een erg mooie training. Daarin kwam een nogal verhelderende, en voor sommigen ronduit confronterende, oefening aan bod. De oefening bestond uit het maken van een sprong in de tijd en na te denken over het leven dat je achter de rug had. En hoe anderen je zouden herinneren. Door hier mee bezig te zijn, kwamen we uiteindelijk tot een formulering of aanscherping van datgene wat voor ons het leven nu echt de moeite waard maakte: wat voor ieder belangrijke waarden waren en welke grote en kleine dromen er in onszelf verscholen lagen. Wachtend om naar de oppervlakte gebracht en tot werkelijkheid gemaakt te worden.

 

Wat maakt dat we bepaalde dingen niet doen? Welke redenen zijn er waardoor we niet of

onvoldoende ons hart volgen? ‘Ik heb geen tijd… ik heb geen geld… mijn kinderen hebben nu mijn aandacht nodig… hoe zal mijn partner of omgeving reageren… het komt over een paar jaar wel’. Het zijn veel gehoorde reacties.

 

Vaak blijven echt belangrijke zaken liggen omdat we de buitenwereld belangrijker maken dan onze binnenwereld. We leggen de lat erg hoog en passen ons aan de mening en verwachtingen van anderen en de maatschappij aan. Vaak onbewust en niet in de laatste plaats over eigen grenzen en gevoelens heen. Ideeën over hoe het hoort of zou moeten, maar ook je zelfbeeld en eigenwaarde, spelen hierbij vaak een rol.

 

Besef dat je dit leven maar één keer leeft. Het maakt het zo belangrijk om jezelf met regelmaat af te vragen: ‘zit ik nog op mijn pad’? En: ‘wat heb ik nodig?’. Dit hoeft niet altijd iets groots en meeslepends te betekenen. Het kunnen ook de kleine dingen zijn die de nuance kunnen maken. Een keer nee zeggen, jezelf iets leuks gunnen, al is het een kwartiertje op de bank met een fijn tijdschrift. Dit is niet altijd hoe je het hebt meegekregen. En dat kan moeilijk zijn. Het volgen van je eigen gevoel vraagt om aandacht, eerlijkheid en soms om het nemen van risico’s. Ook al voel je spanning of onzekerheid en moet je de mening van je omgeving incasseren.

 

Het einde van het jaar biedt een extra mooie gelegenheid om terug te blikken en vooruit te kijken. Zet eens op een rijtje welke ‘moetens’ in jouw leven wellicht minder de boventoon kunnen voeren. En welke ruimte je kan maken voor iets dat je erg graag wilt. Aan welke waarden die voor jou belangrijk zijn, zou je meer aandacht willen schenken? Waar word je enthousiast van? Als bijvoorbeeld gezondheid belangrijk voor je is, wat kan je dan vandaag doen om dat te ondersteunen? Als je die fantastische reis wilt maken, en een ticket is nu buiten bereik, is het dan mogelijk om eerst een mooi boek aan te schaffen over het land waar je naar toe wilt? Zorg dat je in verbinding blijft met datgene wat je graag wilt door er bijvoorbeeld over te lezen of iets op te hangen dat je eraan doet denken.

 

Maak ruimte voor je binnenwereld en zie wat geleefd wil worden. Je hebt het grotendeels zelf in de hand. Laat de onzekerheid, de twijfel of de spanning die erbij komt kijken toe. Het hoort erbij. Ook op een nieuwe ingeslagen weg zul je nog hobbels en bobbels tegenkomen. Wees bereid ze te nemen, het is het waard. En wacht niet te lang tot de omstandigheden perfect zijn om te doen wat je werkelijk van binnen wilt. Het moment zal nooit perfect zijn. Zet daarom je stappen. Ook al zijn ze klein, maak ze en begin ergens, het liefst vandaag. Want dit moment, het heden, is wat ooit de toekomst was. Dit ís later.